Donkerlokje en het land van licht

Donkerlokje en het avontuur met het klimtouw

Een tevreden regisseur verkeert in het charmante gezelschap van Donkerlokje (Mieke Van Raemdonck).

Bij de rolverdeling van een toneelstuk wordt meestal getracht een zo nauw mogelijke aansluiting te vinden met het personage dat door een acteur gespeeld moet worden. Daarom wordt er steeds met grote zorgvuldigheid gekeken op een correcte rolverdeling.

Van de acteurs wordt vaak veel verlangd. Buiten een gedegen kennis van hun rol moeten ze zich ook duidelijk verstaanbaar kunnen maken in een overvolle zaal. Vaak betekent dit voor de meeste acteurs bijna door de zaal roepen. Ze moeten ook nog geloofwaardig kunnen spelen en zoals de traditie het wil: een flink stuk kunnen zingen.

Dat er bij sommige toneelstukken ook nog extra vaardigheden worden gevraagd is minder bekend. Zo hadden we bij Donkerlokje en het land van licht de hoofdrolspeelster die een stukje moest kunnen touwklimmen. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan... Wat doe je echter als je nooit heb leren touwklimmen? Juist: je leert het gauw even in de laatste week voor de voorstelling. Met enige medewerking van de technische ploeg zijn we er toch in geslaagd om Donkerlokje enkele meters te laten klimmen op een klimtouw.

Niemand van het publiek heeft ooit geweten hoeveel bloed, zweet en tranen dit gekost heeft. En zeggen dat ze in de bewuste scène perfect heeft geklommen om daarna (geheel volgens het script) te moeten vallen...

Dominic Maes