Ruige Rogier en de piratenkoningin

Zoute golven slaan spetterend kapot tegen de boeg van ons schip. Een dichte mistbank verhindert ons het zicht. Zelfs met een hoog geheven lantaarn in de hand kan je nauwelijks verder zien dan je arm. Er is alleen duisternis. Er is niets.

En toch ... Als uit het niets doemt de boeg van een gigantisch schip op. Vooraan blinkt in vergulde letters het woord Zeeslang en bovenop de mast wappert een donkere vlag met een witte schedel. Muisstil klieft het de golven in twee. Tot plots een bloeddorstig piratenlied weerklinkt: Yo yo en een vat met rum!

Het laatste weekend van de krokusvakantie werd op het Sint-Annacollege naar goede gewoonte afgesloten met het jaarlijks schooltoneel.

Ondertussen zijn we al aan de 58ste editie. Of is het de 59ste? Misschien de 57ste? Toch nog niet de 60ste hé? In ieder geval al talrijk genoeg om er niet meer helemaal zeker van te zijn. En ook deze keer was het een groot succes.

Het piratenverhaal van Ruige Rogier en de Piratenkoningin ging vrijdagavond in première. De leerlingen van het college speelden voor een haast volle zaal. Van eerste-voorstellingszenuwen was nauwelijks iets te merken en de acteurs wisten een schitterende voorstelling te serveren.

Het stuk zat vol met geniale woordhumor, platvloerse piratengrappen en zelfgezongen liedjes.

Het langdurige applaus achteraf bewees wat voor een prestatie dit stuk was. Zowel de acteurs als alle medewerkers van dit jaar mogen bijzonder trots zijn: ze wisten een professionele voorstelling te evenaren. Daarvoor zou menig toeschouwer met een kokosnootdrankje hebben getrakteerd, mocht Blauwbaard ze niet allemaal achterover hebben gekieperd.

Potverdorie (elke toeschouwer begrijpt dit), het was indrukwekkend!

J. Fillet