Emiel en zijn detectives

Leo Stoop was toen al betrokken bij de decorbouw van dit toneelstuk. Hij herinnert zich dat er op een bepaald moment een brug op de scène werd gevraagd. Deze brug bestond uit een boog, waaraan op een deskundige manier een doek diende vastgemaakt worden.

Omdat snelle oplossingen belangrijk waren, werd er besloten om het doek snel tegen de boog van de brug te nieten. Met een elektrisch niettoestel was dat zo in orde.

Voor Leo werd het echter een pijnlijke ervaring, want hij was de lengte van de nietjes vergeten, en hij niette de vingers van zijn andere hand los door het doek aan de brug vast.

Deze schokkende, maar o zo nuttige ervaring zou Leo goed kunnen gebruiken bij de meer dan 25 jaar decorbouw die hierop zouden volgen. Bij mijn weten heeft hij deze ongelukkige vergissing in zijn latere leven als decorbouwer nooit meer gemaakt.

Leo wist trouwens ook de vertellen dat de ándere Leo, regisseur Leo Beyers, flink wat moeite had om al dat jonge acteursgeweld in toom te houden.